Her gün bir vahşet haberi duymaktan, yâda okumaktan, usanan bir millet haline geldik. Nasıl bir nesil yetişiyor ki, böyle vahşetlere imzalar atar olduk. Evet, yanlış duymadınız bizler imza atıyoruz. Biz toplum olarak, suçluyuz ki durumlar bu hale kadar ilerler oldu. Haberleri duyunca, öfkeyle hakaret ediyoruz. Sokaklara dökülüp sloganlar atıyoruz. Tv, gazeteler bir kaç gün yayın yapar. Sonrası bir daha ki vahşete kadar, by by deriz. Sorunlar çözüldü mü? Yok, nerede sadece duygusal Türk toplumu, bağırdı, çağırdı… Ateş düştüğü yeri yaktı ve sayfa kapandı...
 

Şu kelimeleri okuyunca derin bir Nefes çekebildim sadece, "Keşke kızımı silahla öldürseydiler, Daha az acı çekerdi" Bir annenin feryadındaki çok şeyi anlatan acı kelimeler Allah’ım nasıl bir acı ki? Bir anne ölüm şeklini istiyor? Evet, çünkü evladı çok acı çekmişti. Ölüm acısına birde acı çekmesi eklenmişti ki ana yüreği dayanacak gücü kalmamıştı. Anneler evlatlarının acı çekmemesi için her şeyi yaparlar. Bu doğum anın da başlar. Evladına bir zarar gelecek diye, sezaryen isteyen anneler çoğunluktadır. Ya doğum anında bir şey olursa diye kendi canını hiçe sayar anneler! Yetiştirmek için nelere katlanır ebeveynler yeter ki evlatları gülsün hep mutlu olsun iyi yetişsin tek arzularıdır..

Günün birinde çıkar bir ruh hastası gülünü soldurur dikeni batar yüreğine bir ömür boyu... Aslında o cani dediğimiz kişiyi de aynı duygularla yetiştirmiştir ailesi peki nerede yanılgı var nerde? Kimde? Ya da sorun nedir? İnanç tan tutun ta geçim, çevre, medya, eğitim hepsini ele alarak cevabı aramalıyız.

Benim tek korktuğum insan gurubu Allah'tan korkmayanlardır. Allah’a verecek hesabı olmayan, her türlü kötülüğe davetiyesi hazırdır. Eğitimi düzgün olmayan, kadın erkek ayrımıyla kadını hep aşağı görerek yetişen nesil de aynı durumda değil midir? İslam gelmeden önce cahiliye döneminde kız çocuklarını diri diri toprağa gömenler maalesef bu devirde hala yaşamaktadır Kah doğuda ki yaşam farkıyla kah batıdaki yaşam farkıyla nasıl mı? Doğu da kadın hala hükümsüz bir varlık olarak görülmekte hala söz hakkı bulunmamakta. Hala namus kavramının tek sorumlusu görülmekte…

Batıdaki durum daha farklı gibi görünse de, Kadın yine aşağılanmakta kadınlar medyada sokaklarda ucuz mal gibi sergilenmekte. Bir malın tanıtımda kadınlar kullanılmakta. Anlamış değilim, malı alana o kadın da mı verilmekte? Kadın evde anne, dışarı da işkadını olarak hayatını sürdürmekle yükümlü halde yaşamakta… Güya kadına özgürlük verilmiş… Güya kadın erkek eşitmiş, Batı zihniyetinin anlatımı da böyle hade oradan be! İşinize gelince modern hayatta kadın deyip eziyorsunuz…
Birde anlamadığım bir nokta daha var ki çözene nobel ödülü verilmeli karısını, kızını, kıskanır dışarı ki etkenlerden korur yâda öyle sanar… Ammaaa kendisi elin karısını kızını taciz veya tecavüz eder işte tüm sorun beyinlerin cahiliyetin de! Bence hala cahiliye devrini yaşıyoruz. Bir iki gün haber yapıp işi bitirmekle olmuyor sayın medya… Yâda kadına görünüşte hak verip ezen Sayın Batı… Yâda hala hükümsüz yaşatan Sayın Doğu… Bizler önce insan olmayı öğrenmeliyiz İnsanlığı öğrenme noktamız yâda idolümüz Peygamber Efendimiz ve aile hayatı olmalı ki, doğru eğitim almış olalım…

Peygamberimizin ahlakını merak edip sorarlar Hz. Aişe validemiz de, tebessüm ederek derki: Siz hiç Kur’an okumaz mısınız? Elbette ahlakı Kur’an üzerinedir…

Kur’an-ı Kerim bize neden geldi? Bizi eğitmek ve dünya hayatını düzgün yaşayıp ebedi hayatımızı kazanmak için değil mi? Sanırım en büyük hatamız burada başlıyor…

Okumadığımız bir kitabımız var? Erkek çocuklarımız, kız çocuklarımızdan daha özgür değil namus sadece kadına ait bir kavram değil.

Erkek çocuklarını sokak ortasında tuvaletini yaptırırken düşünmeli bir ebeveyn bu davranışım oğlumun hayatını etkileyebilir bilinçaltı yerleşim yapabilir diye düşünmeli değil mi? Nice böyle durumlar bilinçaltı yerleşimlerle ilerleyip bizim önemsiz gördüğümüz nice hareketlerimizin sonucunda bir cani yetiştirmiş olmayalım kimse bunu istemez asla ama bizler suçluyuz Herkes suçlu gözlerini kulaklarını kapatırsın Ama bir gün sende bir annenin feryadını atarken bulursun kendini Ya evladının tabutuna sarılırken. Yada bir caninin annesi diye gösterilirken! Elimizi ateşe tutup önce kendimizi yakalım her birey kendi üstüne düşen görevi hakkıyla öğrenmeli ki Allah’a da kullara da hesap vermeyelim…